Kung ako ang anak ni Loren, parehas malamang kami ng sasabihin. Parehas ng magiging tanong ng mapag-usisang isip: Bakit?

Sa isang banda iisipin ko ano nga ba ang isinusulong ng aking ina at kinakailangan niyang sumama sa hanay ng mga magnanakaw? Ganoon na lamang ba talaga karumi ang eleksyon, makuha lang ang posisyon at kapangyarihan sa politika?

Gusto kong ipaliwanag sa akin ni Loren kung ganito nga ba kabulok ang sistema ng politika na nilalahukan niya, kung saan ang mga nahatulan nang magnanakaw ay muling makauupo sa gobyerno? Kinakailangan lang ba niyang sumabay sa kanila para maitulak niya ang pagbabagong nais para sa nakararami?

Ganoon nga ba ang tumatakbo sa isip ni Loren? Nagpaliwanag nga ba siya sa anak?

Isang paraan ang pagpapahayag ng anak ng kaniyang opinyon tungkol sa pampolitikang paninindigan ng nanay niya upang mas mapagbuklod ang relasyong mag-ina, kahit pa may ‘pagtatakwil’ sa bahagi ng anak. Hindi dapat mapangwasak ang pagtatanong ng isang anak na naghahanap ng paglilinaw. At hindi dapat ito isawalang-bahala ng ina.

Pero hindi si Loren ang nanay ko.

Isang masa at lider Anakpawis ang aking ina, na tuloy-tuloy na ipinaglalaban ang karapatan ng kapwa manggagawa at magsasaka sa kabila ng matinding pandarahas at banta sa kaniyang buhay.

Matagal na panahon ko rin naging tanong sa aking ina, “Bakit ka magpapakahirap at bakit mo ilalagay sa panganib ang iyong buhay para sa mga taong wala namang pakialam sa atin?” “Bakit ka lumalahok sa ganiyang mga aktibidad kung hindi ka naman binabayaran?” Ilan lamang yan sa mga tanong na ibinabato ko sa aking ina noon, sa tuwing kami ay nag-uusap na umaabot sa pagtatalo.

Pero hindi iyon ang naging tuldok ng aming relasyon bilang mag-ina. Mas lalong dumami ang aking mga tanong, laluna noong namulat na rin ako sa totoong kalagayan ng ating lipunan.

Patuloy tayong ninanakawan ng mga mapagsamantala, na kinakatawan ng gobyerno. Ninanakawan ng lupa at produkto, likas-yaman at kabang-bayan, kabuhayan at karapatang mabuhay. Mga riyalidad na ipinaliwanag sa akin ng karanasan at ipinamalas ng paninidigan ng aking ina. Hindi ko na kinailangan ng mahabang paliwanag mula sa kaniya – ang buhay namin ang nagpatalas ng mga kontradiksyon at nagluwal ng wastong mga ideya.

Sa darating na eleksyon, lagi sana nating tatandaan, huwag tayong boboto ng magnanakaw at trapo, mga pasista at mga payaso na kumukutya lamang sa ating marupok na demokrasya. Piliin natin ang may maayos na track record, malinaw at progresibong plataporma para sa nakararami. Maging mapagbantay, mapangahas at kritikal sa mga isyung panlipunan. Magtanong sa ating mga nanay, pero higit sa lahat, magtiwala sa turo ng kasaysaysan.